بازده دیگهای چگالشی

تفـاوت بین یک بویلر غیرچـگالشی و یـک مدل چـگالشی امروزی میزان گرمــای قــابل استفـاده‌ای است که از سـوزاندن ســـوخت تولید می‌شود. بویلرهای قدیمی معمولاً یک شعله‌ی دائمی دارند (پیلوت). هنگامی‌که پکیج روشن می‌شود سوخت در یک محفظه‌ی احتراقی که آب حول آن در مجرایی جاری است، سوزانده می‌شود و این آب گرم شده در مسیر رادیاتورها به‌منظور گرمایش محیط به گردش در می‌آید.مقداری از حرارت تولید شده در پکیجهای معمولی، توسط هوای موجود در اطراف و گازهای حاصل از احتراق جذب شده و از طریق دودکش به خارج هدایت می‌شود .

یک بویلر چگالشی بازده‌ی بسیار بیش‌تری در سیستم گرمایشی دارد. این بویلرهای از یک مبدل حرارتی بهره می‌برد که بیش از ۹5 درصد گرمای حاصل از سوختن را استخراج می‌کند و امری که استفاده از پیکج های چگالشی را بسیار مقرون به صرفه‌ می کند.

در این سیستم، گرمای جذب شده توسط گازهای که در حال تلف شدن به سمت هوای آزاد هستند، مجدداً استحصال  و به چرخه مصرف باز می گردد.